من خیلی به آینه نگاه نمی‌کنم ولی برخی از دوستانم حتی در راهروی منزلشان آینه دارند و هر از چند گاهی چهره خود را از نزدیک در آنها می‌بینم. از افتادگی گوشه پلک‌هایم راضی نیستم ولی مجبور هم نیستم این تغییر ناشی از سن را بپذیرم.
جراحی زیبایی دیگر عادی شده و هر سال که می‌گذرد انواع و اقسام این جراحی‌ها از گذشته بیشتر در دسترس است. به عبارت دیگر ما داریم با به تاخیر انداختن عوارض بالا رفتن سن و دستکاری در بدن افراد کم سن و سال با هدف دلخوش کردن آنها، عادت می‌کنیم.
در مجموع ۸۵ درصد کسانی که تحت عمل زیبایی قرار می‌گیرند زنان هستند. اکثر این زنان می‌خواهند جذابیت خود برای جنس مخالف را بیشتر کنند. بنابراین در نهایت گناه این وضعیت بر دوش مردان است. ما احساس اعتماد به نفس در زنان را تضعیف می‌کنیم و بعد از این احساس عدم رضایتی که در آنها ایجاد شده برای پول درآوردن در رشته جراحی زیبایی بهره برداری می‌کنیم.
تخریب حرفه ای انتظارات زیبایی
پورنوگرافی امروزه فراگیر شده و همه جا وجود دارد و قاعدتا یکی از عوامل بسیار مهم در ایجاد احساس نارضایتی از پیکر و ظاهر افراد است.
اما در نهایت تاثیر و پیامد این همه تصمیمات فردی، تغییر درک فرهنگی همگانی است. اگر بر تعداد افرادی که با جراحی زیبایی قصد دارند تاثیرات بالارفتن سن را کاهش دهند مرتب افزوده شود تصور و توقع ما از ظاهرمان در دوران سالخوردگی تغییر خواهد کرد.
ایران در میان ده کشور اول دنیا از نظر جراحی زیبایی است
در ایران جراحی بینی شایعترین جراحی زیبایی است.
بعد از جراحی بینی، جراحی‌های ترمیمی با چربی (Lipostructure or Lipofilling) یا به اصلاح پیوند چربی، شایعترین جراحی‌های زیبایی در ایران است.
بوتاکس (تزریق سم بوتولینوم)، تزریق مواد پرکننده و قابل جذب (Fillers & Resorbable) و مو زدایی لیزری شایعترین روش‌های غیرجراحی زیبایی در ایران است
اما من یاد گرفته‌ام که حتی اگر ظاهرتان بسیار متفاوت باشد باز هم در چشم برخی می‌توانید جذاب باشید. آنچه که واقعا باعث می‌شود مردم شما را دوست داشته باشند و حتی عاشق شما شوند، بیشتر به شخصیت فرد ربط دارد – خصوصیاتی مثل خونگرمی، توجه به دیگران، خوش صحبتی و به خصوص شوخ‌طبعی.
بنابراین شاید افراد معلول بتوانند درس‌هایی را که از زندگی خاص خود یاد گرفته‌اند به افراد غیر معلول هم یاد بدهند. به تجربه من، آن دسته از افراد معلول که با شرایط جسمی خود کنار آمده‌اند بسیار کمتر حواسشان به بدنشان است.تناقض اینجا است که ما معلولان با اندامهای بشدت معیوب خود ممکن است از کسانی که کاستی کوچکی دارند، بیشتر احساس شادی و رضایت کنیم.
اختلال خود زشت انگاری
پژوهش‌های متعدد نشان داده‌اند ۱۰ درصد از افرادی که جراحی زیبایی انجام می دهند دچار اختلال خود زشت انگاری هستند، یک اختلال روانشناختی شناخته شده است.
اما جراحی زیبایی نمی‌تواند به مبتلایان به این اختلال احساس بهتری درباره بدنشان بدهد.
بنابراین به نظر من بهتر است مشکل افراد با ظاهرشان را به جای روش‌های طبی و جراحی، با اقدامات فرهنگی و روانشناختی حل کرد.
هدف من حکم دادن و یا انتقاد کردن از انتخاب آزاد افراد نیست، نگرانی من از فرهنگ و جامعه‌ای است که ابتدا نارضایتی از ظاهر و اندام را در افراد به وجود می‌آورد و سپس برای حل مشکل فرهنگی جراحی زیبایی را تجویز میکند.
